اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر سطوح اینترلوکین17 در بافت تومور موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

اینترلوکین17یک سایتوکاین پیش التهابی است که عمدتاً بوسیله سلول های th17 بیان می شود و بیان این سایتوکاین در ریزمحیط تومور نقش مهمی در افزایش سرعت رشد، آنژیوژنز و متاستاز سلول های سرطانی ایفا می کند. و با توجه به تاثیر تمرین استقامتی در کاهش عوامل التهابی و بهبود سرطان، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر سطوح اینترلوکین17 در بافت تومور موش های ماده مبتلا به سرطان پستان می باشد. روش شناسی: بدین منظور 20 سر موش بالب سی ماده در دو گروه کنترل و تجربی به طور تصادفی قرار گرفتند. پس از آشناسازی با محیط و تزریق سلول های سرطانی به همه موش ها، گروه تجربی به مدت 6 هفته تمرینات استقامتی را انجام دادند. در پایان موش ها قربانی شدند و بافت تومور برداشته و سریعاً فریز شد و در دمای 70- درجه سلسیوس نگهداری شد. سپس نمونه های توموری هموژنایز شدند و سطوح سایتوکاین اینترلوکین17 با روش الایزا اندازه گیری شد. نتایج: il-17 در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به صورت معناداری کاهش یافت. هم چنین، همبستگی معناداری بین سطوح il-17با حجم تومور مشاهده گردید. کاهش حجم تومور نیز در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل معنادار بود. نتیجه گیری: il-17 در رگ زایی، رشد و متاستاز سلول های سرطانی نقش دارد و کاهش سطوح این سایتوکاین با کاهش حجم تومور همراه است، بر اساس نتایج پژوهش حاضر، کاهش سطوح سایتوکاین های التهابی از قبیل il-17 در ریزمحیط تومور می تواند یکی از سازوکارهای احتمالی باشد که از طریق آن تمرینات استقامتی موجب کاهش رشد تومور می شوند.